کد مطلب:129747 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:253

معنای گریه آسمان
ابن حجر گوید: ثعلبی نقل كرده است كه آسمان گریست و گریه اش سرخی آن است!». [1] .


ابن قولویه از عبدالله بن هلال نقل می كند: از امام صادق (ع) شنیدم كه فرمود: «آسمان بر حسین بن علی و یحیی بن زكریا گریه كرد و جز بر این دو تن بر هیچ كس گریه نكرد. گفتم: گریه آسمان به چیست؟ فرمود: به مدت چهل روز خورشید با سرخی غروب و طلوع می كرد! گفتم: پس گریه اش این است؟ گفت: بلی.». [2] ابن بطریق از صحیح مسلم در ذیل آیه ی شریفه ی «فما بكت علیهم السماء و الأرض» [3] از سدی نقل می كند كه گفت: «چون حسین بن علی كشته شد آسمان گریست و گریه اش سرخی آن است.». [4] .


[1] الصواعق المحرقة، ص 194 به نقل از الكشف و البيان، ثعلبي، ج 8، ص 353، دار احياء التراث العربي.

[2] كامل الزيارات، ص 89، باب 28، حديث شماره ي 4.

[3] سوره ي دخان، آيه ي 29.

[4] العمده، ص 467، و ر. ك. الطوائف، ابن طاووس، ص 203.